„Wielkie piękno”

scenariusz: Umberto Contarello, Paolo Sorrentino 7592862.3
reżyseria: Paolo Sorrentino
gatunek: dramat, komedia
produkcja: Francja, Włochy
oryginalny tytuł: La Grande Bellezza
pełny opis filmu wraz z obsadą

„Wielkie piękno” (laureat Oscara 2014 w kategorii: najlepszy film nieanglojęzyczny; porównywany do „Słodkiego życia” Felliniego) to jeden z najwspanialszych filmów, jakie widziałam w życiu. Zastanawiałam się tylko czy pasuje do mojej kulinarnej listy, bo ani nie jest stricte o jedzeniu, ani bohaterowie nie są zawodowo lub hobbistycznie z gastronomią związani; w tle nie majaczy też restauracja, kawiarnia czy pub. Jednak jedzenie i picie jest w filmie obecne, za każdym razem w delikatny, choć sugestywny sposób symbolizując przepych i dostatek (scena kolacji z siostrą zakonną zwaną Świętą jest dla mnie punktem kulminacyjnym tego pobocznego, choć istotnego wątku jedzenia i picia). Znakomity film, znakomity Toni Servillo grający główną rolę – uroczego i czarującego do granic możliwości i tak samo zblazowanego Jepa Gambardellę. Do tego przepiękna muzyka! Większym grzechem od obżarstwa i pijaństwa jest już tylko niezobaczenie „Wielkiego piękna”!

ZWIASTUN:

Zelektryzowało mnie wykorzystanie w ścieżce dźwiękowej „Wielkiego piękna” niesamowitego, bardzo dla mnie ważnego utworu Johna Tavenera – „The Lamb”. Kiedyś – podobnie, jak z „Calling you”, w ramach ćwiczenia i odtwarzania harmonii ze słuchu – odważyłam się nagrać swoją wersję tej wzruszającej pieśni. Efekt zamieszczam poniżej.

4 komentarze do “„Wielkie piękno”

  1. Pingback: „Kler” – oczami nNi

  2. Pingback: „Oni” – oczami nNi

Dodaj komentarz